آمار بازیافت کاغذ در ایران: چالش‌های تفکیک از مبدأ، آلودگی و نرخ‌های ملی در مقایسه با جهان

🔄 نگاهی عمیق به فرآیند بازیافت کاغذ و مقوا و آمار ایران 🇮🇷

فرآیند بازیافت کاغذ شامل یک سری مراحل کلیدی است که ضایعات سلولزی را به مواد اولیه قابل استفاده مجدد تبدیل می‌کند.

بخش دوم: آمار و چالش‌های بازیافت کاغذ در ایران 📉📈

وضعیت بازیافت کاغذ و مقوا در ایران نشان‌دهنده پتانسیل بالا و چالش‌های زیرساختی است:

۱. آمار تولید ضایعات و بازیافت 📊

* میزان تولید ضایعات کاغذی: روزانه حدود ۱۸ تا ۲۰ هزار تن زباله در کشور تولید می‌شود که سهم کاغذ و مقوا از آن بین ۵ تا ۱۰ درصد تخمین زده می‌شود.

* پتانسیل بازیافت: حجم ضایعات قابل بازیافت کاغذ و مقوا در ایران در سال‌های اخیر حدود ۱.۲ تا ۱.۵ میلیون تن در سال برآورد شده است.

* نرخ بازیافت عملیاتی: در حالی که در کشورهای پیشرفته نرخ بازیافت کاغذ بالای ۷۰٪ است، نرخ بازیافت کاغذ و مقوا در ایران، به دلیل عدم تفکیک مؤثر از مبدأ، در سال‌های اخیر بین ۳۵ تا ۵۰ درصد کل پتانسیل (یعنی از کل ضایعات تولیدی) نوسان داشته است.

۲. چالش‌های اصلی بازیافت در ایران 🛑

* ضعف در تفکیک از مبدأ (Source Separation): این بزرگ‌ترین چالش است. بخش عمده تفکیک در مقصد و توسط پیمانکاران انجام می‌شود که منجر به کاهش کیفیت و افزایش آلودگی کاغذ باطله می‌گردد.

* آلودگی و کیفیت پایین مواد اولیه: به دلیل مخلوط شدن کاغذ با سایر زباله‌های مرطوب و آلی، هزینه‌های پالایش و تمیزکاری در کارخانجات ایرانی بالا می‌رود.

* تجهیزات قدیمی و کمبود سرمایه‌گذاری: برخی کارخانجات از تکنولوژی‌های قدیمی استفاده می‌کنند که توانایی تولید گریدهای کاغذ سفید و باکیفیت را ندارند.

* مسائل فرهنگی و آموزش: نیاز به فرهنگ‌سازی گسترده‌تر برای تشویق عمومی به تفکیک زباله‌های خشک، به ویژه کاغذ و مقوا.

نتیجه‌گیری: 🌟

تولید کاغذ باکیفیت از ضایعات، مستلزم همکاری سه‌جانبه است: استانداردهای دقیق دولتی (INSO)، سرمایه‌گذاری در تکنولوژی (بخش خصوصی)، و تعهد مردمی به تفکیک از مبدأ. با بهبود زنجیره مدیریت ضایعات، ایران می‌تواند به نرخ بازیافت بسیار بالاتری دست پیدا کند.